Είναι οι ήρωες του θεατρικού μας επί σκηνής! Είναι οι χαρακτήρες που γέννησε η φαντασία και η δημιουργικότητα σας! Ο Παβλόφ, ο Άρης, η Μανίνα, η Λούσυ, ο Ρουσάκης, η Μαρία Μιλφέιγ, ο Σωτήρχος... Όλοι παρατεταγμένοι σε μια γραμμή, έτοιμοι για δράση!
Η πρεμιέρα υπήρξε συγκινητική. Και χαιρόμαστε που το διασκεδάσατε. Για όλους μας ήταν μια εμπειρία με τις πιο θερμές σκέψεις και συναισθήματα. μια ιστορία που σχηματιζόταν κομμάτι - κομμάτι καθημερινά με μηνύματα και πρωτότυπες ιδέες, σχόλια και ατάκες είναι πια ένα ολοκληρωμένο θεατρικό έργο. Και τώρα που το πρώτο ανέβασμα είναι πια γεγονός το παιχνίδι δεν σταματά εδώ...
1 σχόλιο:
Είδα την πρεμιέρα την Πέμπτη.
Συγχαρητήρια στο Γιάννη Παρασκευόπουλο, νομίζω οτι έκανε πολύ καλή δουλειά (μ΄ένα κείμενο δύσκολο, με πολλά κενά)!
Φοβάμαι μόνο μήπως είναι λίγο δυσνόητο για κάποιον που δεν γνωρίζει το κείμενο.
Εμένα πάντως η παράσταση με κάλυψε πλήρως. Μου μετέδωσε το κλίμα και το συναίσθημα που προσπαθούσαμε να πούμε με τα sms, είχε χιούμορ και αφέλεια,προβληματισμό και συγκίνηση!
Το αποκορύφωμα όμως του έργου είναι εκείνο το παιδικό τραγουδάκι "άν...", αθώο, αστείο, μαγικό, πραγματικά λυτρωτικό! Συγκεντρώνει όλο το νόημα της ιδέας, και του έργου ή μήπως και της ζωής (?)! Να ζωντανεύουν όλα γύρω, απ΄τους στίχους ενός παιδικού τραγουδιού! Να κάνεις άμπρα-κατάμπρα και να γίνονται τα όνειρά σου πραγματικότητα! Τόσο απλά! Πολύ εμπνευσμένη και εμπνευστική ιδέα! Έδεσε τέλεια!
Και έκανε το τέλος όχι απλά αισιόδοξο, αλλά μαγικό! Μπράβο σας!
Συγχαρητήρια σ΄όλους τους συντελεστές. Ήσαστε όλοι υπέροχοι!
Ντίνα Δορυφόρου
Δημοσίευση σχολίου