"Κάτι Παίζει" στο Θέατρο…

Η παράσταση είναι γεγονός! Το κείμενο που συνέγραψαν οι ακροατές του 9.58 fm στον αέρα των ερτζιανών μέσω sms ανεβαίνει από την Πειραματική Σκηνή του Κ.Θ.Β.Ε. την Πέμπτη 27 Μαίου 2010 και για τρεις παραστάσεις. Ένα έργο που έχει για συγγραφείς 160 άγνωστους μεταξύ τους ανθρώπους και μετρά 2000 sms!!!

Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2009

Το Θέμα Είναι...

Ποιο θα επιθυμούσατε να είναι το βασικό θέμα της ιστορίας μας;

Ας αρχίσουμε τις...υποθέσεις!!!

Κάθε θεατρικό κείμενο λέει μια ιστορία! Ποια ιστορία λέει το έργο που συν-γράφουμε;
Τα στοιχεία που έχουμε μέχρι στιγμής: Ένας πενηντάρης αρχιτέκτονας σε κρίση ηλικίας που μισεί τους νέους μέχρι θανάτου, ο Κλέων Σωτήρχος, γνωρίζει τη Μαρία Μιλφέιγ, μια νεαρή γλύπτρια που φτιάχνει μικρογλυπτά με "μαγικές ιδιότητες"! Τα γλυπτά μπορούν να προκαλέσουν το κλάμμα ή το γέλιο σε όσους τα παρατηρούν! Ο Κλέων ζητά από τη Μαρία να τον βοηθήσει να λύσει ένα πρόβλημα και φεύγουν για το σπίτι του...
Τι άλλο γνωρίζουμε; Ότι ο Κλέων έκανε οτο-στοπ σε μια νεκροφόρα(!), που οδηγούσε η Νίνα, κι έκλαιγε σπαραξικάρδια για ώρες! Η Νίνα δεν μπορούσε να τον ηρεμήσει, μέχρι που του απήγγειλε Ρίλκε! "Το Ωραίο είναι η Αρχή του Τρομερού"!...
Διαβάστε τα βιογραφικά των τριών χαρακτήρων, το -μέχρι στιγμής- κείμενο και προτείνετε την υπόθεση!...

Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2009

Λίγα λόγια για τη Νίνα...

Η Νίνα είναι 35 χρονών, ψηλόλιγνη με λευκή επιδερμίδα και μακριά, μαύρα μαλλιά! Το ντύσιμο είναι ροκ! Τζιν και δερμάτινα! Στην Ελλάδα ήρθε στα 19, εξ’ ου και η τραχιά προφορά. Ακολούθησε έναν Έλληνα επιχειρηματία, τον Χαράλαμπο Μαχαίρα, που έκανε business στα Βαλκάνια. Γεννήθηκε στη Ρουμανία, σ’ ένα χωριό κάπου στα Καρπάθια και μεγάλωσε στο Βουκουρέστι. Δεν της αρέσει να μιλάει για το παρελθόν.

Έχει κάνει τρεις γάμους! Ο πρώτος ήταν με έναν υπερήλικα, τον Χρήστο Ναζωραίο, για να εξασφαλίσει την άδεια παραμονής. Αποδήμησε εις ουρανούς σε χρόνο ρεκόρ. Ο δεύτερος γάμος ήταν με τον Χρήστο Κασίδα, έναν μικροπωλητή, που είχε περίεργα μπλεξίματα με την νύχτα. Τον έφαγαν δυο άγνωστοι στη διασταύρωση των οδών Δωδεκανήσου και Πολυτεχνείου. Ο τρίτος ήταν με τον Αντώνη Καλότυχο, τον ιδιοκτήτη του γραφείου κηδειών που ξεπροβόδισε τους προηγούμενους. Αυτός πήγε στον ύπνο του! Αποκοιμήθηκε στο τιμόνι. Ευτυχώς ο συνεπιβάτης του ήταν ήδη νεκρός…

Η Νίνα δε δίστασε ούτε στιγμή να αναλάβει το μαγαζί. Λατρεύει τη δουλειά της. Όταν έχει κούρσα, αφήνει στο πόδι της έναν πλανόδιο μουσικό, τον Άρη, που συνήθως παίζει ακορντεόν έξω από την πόρτα της. Η δική της καλύτερη στιγμή είναι όταν έχει τελειώσει με το φόρτωμα, κλείνει την πόρτα και βάζει μπρος. Μόνη με τον σιωπηλό πελάτη. Όσο περισσότερο διαρκεί η κούρσα, τόσο το καλύτερο. Βάζει και θέρμανση γιατί είναι κρυουλιάρα κι αρχίζει να του μιλάει και να του τραγουδάει. Συχνά βάζει ραδιόφωνο κυρίως 9.58fm.

Η Νίνα θεωρεί υποχρέωση της να υπενθυμίζει στο νεκρό τα μέρη που πιστεύει ότι αξίζουν να τα αποχαιρετήσει. Έχει αδυναμία στα όμορφα κτίρια. Και στα ποιήματα. Η Νίνα διαβάζει πολύ, από παιδί. Λατρεύει τον Ρίλκε και ειδικά εκείνον τον στίχο του που η ίδια έχει υιοθετήσει για τη ζωή της: Το Ωραίο είναι η Αρχή του Τρομερού…

Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2009

Γιατί ο Κλέων κλαίει με λυγμούς πάνω απ' την κάσα;...

Γιατί ο Κλέων έκανε ότοστοπ σε νεκροφόρα;...

Ο τρελός λέει την ιστορία!

Μήπως ήρθε η ώρα να συν-γράψουμε την υπόθεση του έργου; Ποια είναι η ιστορία που ξετυλίγεται σκηνή την σκηνή; Είναι ο Παβλόφ που θα την πει! Την Παρασκευή 6 Νοεμβρίου, 2.00-3.00μμ, η πρώτη εκδοχή, αυτή του τρελλού! Συντονιστείτε στον 9.58fm και στην εκπομπή "Κάτι Παίζει" και γράψτε την ιστορία...

H Mαρία δίνει συνέντευξη στο ραδιόφωνο...

(Παίζει το Cucurrucucú Paloma-Caetano Veloso)
ΠΑΒΛΟΦ: Δεν κλαίνε, δεν γελάνε, είπε η Μαρία στην συνέντευξη… Mαρία μ’ αγαπάς λιγάκι; Με θυμάσαι;
ΜΑΡΙΑ: Ωραία επιλογή! Μ’ αρέσουν τα soundtrack του Αλμοδόβαρ! Αλλά θα μ’ άρεζε ν’ ακούσω και Πιοβάνι! …La vita e bella… Ή Μάνο Χατζιδάκι! Ακούω πολύ μουσική! Όλα τα είδη! Γι’ αυτό αγαπάω το ραδιόφωνο! Κυρίως τον σταθμό σας! Κάνω τα πάντα ακούγοντας ραδιόφωνο! Εκτός από γλυπτική! Εκεί θέλω απόλυτη σιωπή! Νεκρική! Μ’ ενοχλούν τα λόγια, με αποσυντονίζουν. Παλιότερα, επέλεγα κλασικά θέματα. Μελωδίες! Ή δούλευα μ’ ένα φίλο που έπαιζε κρουστά κι ακολουθούσα τον ρυθμό του. Τώρα αντέχω μόνο τους ήχους της φύσης! Τίποτα που να προέρχεται απ’ τον άνθρωπο!
ΠΑΒΛΟΦ: Μαρίααα! Κου-κου; Τζάζζζ;
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ (φωνές off, μια αντρική-απευθύνει τις ερωτήσεις στον ενικό- και μια γυναικεία -στον πληθυντικό-): Γιατί κάνετε γλυπτική; Ποια υλικά προτιμάτε; Τι βάζεις στα έργα σου και αποκτούν περίεργες ιδιότητες; Γιατί τα κρύβεις στην πόλη; Σε ποια σημεία; Τι θα τοποθετούσατε μπροστά στο Δημαρχείο; Γιατί δεν έχουν μάτια τα γλυπτά σου; Ποιοι κλαίνε, ποιοι γελάνε; Που γεννήθηκες Μαρία; Που μεγάλωσες; Μιλφέιγ είναι το καλλιτεχνικό σου; Γιατί επιλέξατε αυτήν την πόλη; Τι καταστρέφει την καθημερινότητα σου; Ακούτε μουσική όταν εργάζεστε; Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σας; Τι φοβάσαι, Μαρία; Τι φοβάσαι;
ΜΑΡΙΑ: Γιατί κάνω γλυπτική; Τι θέλετε ν’ ακούσετε; Κάτι όπως « ο καθένας ψάχνει τρόπους να βρει τον εαυτό του»; Καλό; Ή μήπως να πω «αυτό ήθελα να κάνω από μικρή»; Ναι, είχα μανία με τις πλαστελίνες από μικρή! Μου άρεζε να παίζω με την λάσπη και να πλάθω ανθρώπους. Ακόμα ανθρώπους πλάθω. Νιώθω ζωντανή όταν το κάνω. Όχι, είναι λίγο αυτό που λέω. Νιώθω θεά. Μια θεά που έχει τη δύναμη να πλάθει ανθρώπους! Υπερβολή; Η γιαγιά μου έλεγε ότι μόνο η υπερβολή οδηγεί στα παλάτια της σοφίας…
Μ’ αρέσει ο πηλός. Είναι γήινος και σπάει εύκολα. Χρησιμοποιώ και μέταλλα. Συνήθως, όμως, ψάχνω στα σκουπίδια για τα υλικά μου! Ρετάλια, χαρτιά, τενεκεδάκια! Είναι η μυρωδιά που έχει σημασία! Πρέπει να μυρίζουν ανθρωπίλα! Ύστερα, τους δίνω την ψυχή μου. Πολύ συναίσθημα! Πόνο, χαρά, λίγο γέλιο, μερικά δάκρυα. Και κάτι σκέψεις. Που έρχονται συνέχεια…
ΠΑΒΛΟΦ: Τελικά το μυαλό, το γυρίζει το θέμα εκεί που θέλει! Εγώ μπορώ να έχω έκπτωση στα sms; Ας κάνει κάτι η εκπομπή!
ΜΑΡΙΑ: Μάτια δεν τους βάζω! Ποτέ! Κι αυτοί που έχουν, βλέπουν; Άλλωστε την ουσία τη νιώθει μόνο η καρδιά! Σας άρεσε; Μικρός Πρίγκηπας, Εξυπερύ!... Αυτός είναι και ο λόγος που κρύβω τα έργα μου! Μετράω πόσοι ξέρουν να κοιτάζουν! Στην πραγματικότητα δεν τα κρύβω. Τ’ αραδιάζω παντού! Σε σπίτια φίλων, σε καφέ, σε ρεστοράν, στα πεζοδρόμια. Γεια σου, Παβλόφ!. Σε παγκάκια, σε πάρκα. Κατά μήκος των τειχών. Στις πλατείες. Παντού. Τα προσπερνούν χωρίς να τα προσέξουν! Πρέπει να τους τα δώσω στο χέρι για να τα δουν! Μια μέρα προσέφερα ένα στον Δήμαρχο! Όχι μην μπερδεύεστε! Άλλη τέχνη η γλυπτική, άλλη το γλείψιμο! Δεν το’ κανα γι’ αυτό! Πήγα να του προτείνω να μαζέψει όλα τ’ αγάλματα της πόλης μπροστά στο δημαρχείο του. Να συγκεντρωθεί η αλαζονεία σ’ ένα μέρος! Κι ύστερα, να γεμίσουμε την πόλη με πολύχρωμα γλυπτά. Χρειάζονται χρώμα και ζωή οι γειτονιές...
ΠΑΒΛΟΦ: Θέλω αγγέλους που να μοιάζουν του Ρουβά και δεινόσαυρους για να τρομάζουμε! Χααα! Τον Ρεξ τον Τυρανόσαυρο να βάλουμε παντού! Μ' αρέσει πολύ!
ΜΑΡΙΑ: Ήταν σε μια συνέντευξη Τύπου. Διακόπηκε γιατί ο Δήμαρχος έπεσε κάτω από τα γέλια! Γέλια μέχρι δακρύων! Τον πήραν με το φορείο! Είχα ξαναδεί ανθρώπους να κλαιν και να γελούν όταν τα αντίκριζαν αλλά τόσο πολύ… Ούτε εγώ δεν το περίμενα!
ΠΑΒΛΟΦ: Ουφ! Πόνεσε ο αντίχειρας μου! Τουλάχιστον, θα γυριστεί και σε ταινία μεγάλου μήκους;
ΜΑΡΙΑ: Όμορφο το μη αναμενόμενο, μη μου πείτε ότι διαφωνείτε; Να κλαίνε οι αναίσθητοι, να γελάν οι αγέλαστοι, δεν είναι κακό, ε; Κακό είναι να χλευάζεις ένα δάκρυ, να μη γελάς με το αστείο του φίλου. Τι; Πέφτω σε κλισέ; Μπορεί! Για να δω τα μάτια σας; Τα βλέπω στεγνά ή είναι η ιδέα μου; Τι λέγαμε; Πώς πετυχαίνει τέτοια θαύματα η τέχνη; Τι να πω; Η γιαγιά μου τα κατάφερνε με κουλουράκια κανέλας. Μας άλλαζε τη μέρα…με κανέλα και παραμύθια. Της άρεσε πολύ να λέει παραμύθια. «Ξέρεις από που βγήκες, Μαρία;» μου’ λεγε. «Βγήκες μέσα απ’ τη ζύμη για μιλφέιγ που έφτιαχνε η μαμά σου κι έψηνε στο φούρνο του παππού σου. Ένα βράδυ άνοιξε χίλια φύλλα αλλά αντί να κάνει το γλυκό, έπλασε εσένα. Γι’ αυτό έχεις χίλια πρόσωπα.» Μου’ λεγε κι’ άλλα. Ότι γεννήθηκα σε βάρκα, πως οι γονείς μου είναι άγγελοι, ότι το σπίτι τους είναι γωνία Εδέμ και Πλούτωνα!
ΠΑΒΛΟΦ: Τι έχασα, βρε παιδιά! Πατήστε το replay! Ποιοι μένουν στην Εδέμ και ποιοι στην Πλούτωνα;
ΜΑΡΙΑ: Τι σημασία έχει που γεννήθηκα, που μεγάλωσα και που σπούδασα! Σημασία έχει ότι ζω εδώ... Πως είπατε; Γιατί ζω εδώ; Τι ν’ απαντήσω; Πως είναι ερωτική η πόλη; Ή πως δεν είναι; Ας πούμε ότι μ’ αρέσει τ’ όνομα της. Ή ότι αγαπώ τους ποιητές της. Δεν είναι αυτό αρκετό; Παρά την γκρίνια, τη μιζέρια, την αχαριστία, την ανοησία, την κακογουστιά, την βρωμιά, τους ψυχαναγκασμούς, και άλλα που μας βασανίζουν, ρωτώ: δεν είναι αυτό αρκετό; Κι ας μην κοιταζόμαστε στα μάτια, πια…Κι ας κοιτάμε ο ένας τα παπούτσια τ’ αλλουνού...
ΠΑΒΛΟΦ: Μαρία, εδώ είμαι! Κοίταξε με!
ΜΑΡΙΑ: Κι εγώ φοβάμαι να κοιτάξω τα μάτια τους! Φοβάμαι αυτό που θα διαβάσω μέσα τους. Αλλά περισσότερο φοβάμαι τη μοναξιά. Ίσως γι’ αυτό δημιουργώ ανθρώπους. Για να μη μείνω ποτέ μόνη. Όμως πάλι φοβάμαι. Ότι θα μου τα κλέψουν. Άνθρωποι. Δεν θα υπάρχουν πουθενά και δεν θα λένε τίποτα σε κανέναν. Τα έργα μου. Και τελικά θα μείνω μόνη. Κι αδύναμη. Και με όψη κακή. Και θα ξυπνήσω ένα μεσημέρι, γυμνή στο κέντρο της Αριστοτέλους. Γυμνή και μόνη. Και δεν θα μπορώ να βοηθήσω τον εαυτό μου. Βλέπω τέτοιους εφιάλτες. Πως ο δήμαρχος αγοράζει έργο μου!
ΠΑΒΛΟΦ: Α, πα, πα, πα! Πα!
ΜΑΡΙΑ: Κι εγώ το πουλάω! Πως μου πέφτει ο ουρανός στο κεφάλι. Πως δεν θα προλάβω να τους εκδικηθώ! Πως έρχονται συνέχεια! Κι ύστερα ξυπνάω και με πιάνουν τα γέλια. Ξέρετε γελάω μ’ αυτά που θα’ καναν τους άλλους να κλαίνε! Γι’ αυτό δεν πάω σε κηδείες! Γελάω πολύ! Γελάω με αποτυχημένα ανέκδοτα! Γελάω μ’ αυτά που έρχονται! Συνέχεια! Αλλά κλαίω όταν κάποιοι κοιτούν τα έργα μου σαν υπότιτλους σε ταινία πορνό. Καταλαβαίνετε; Ποιος διαβάζει τους υπότιτλους σε ταινίες-πορνό;… Γιατί κάνω γλυπτική! Καλή ερώτηση! Κάνω γλυπτική από εκδίκηση! Αλλά αυτό δε θα σας το πω ποτέ!

Ο ταλαντούχος Κλέων Σωτήρχος...

Ο Κλέων είναι ένας πενηντάρης που περνά κρίση ηλικίας. Κοτσίδα, τζιν, σταράκια και το σύνδρομο της ματαιωμένης ιδιοφυϊας. Γεννήθηκε το 1959 στην Θεσσαλονίκη από εύπορη οικογένεια και είναι μοναχογιός. Στη ανατροφή του συνέβαλλε μια άτεκνη θεία του, η Ευθυμία Καρτάπογλου, χήρα δικαστικού που τον έπεισε από παιδί πως είναι προορισμένος για τα μεγάλα και τα σπουδαία. Οι γονείς του σκοτώθηκαν σε αυτοκινητιστικό όταν αυτός ήταν 25 χρονών. Σπούδασε αρχιτεκτονική στην Φλωρεντία και πιστεύει ότι πήγε στο καλύτερο πανεπιστήμιο του κόσμου.

Έφηβος στα γεγονότα του Πολυτεχνείου, έχει πείσει τον εαυτό του ότι ήταν κι αυτός εκεί! Ρηγάς για ένα φεγγάρι, ισχυρίζεται ότι έχει λειώσει παπούτσια στις πορείες. Είναι αξεπέραστος στις σοφιστείες, και την τέχνη της ρητορικής αλλά κρύβει έναν βαθύ συντηρητισμό πίσω από το εναλλακτικό προφίλ που προβάλει λόγω ιδεοληψίας. Από τη μια οικολόγος, χορτοφάγος, ποδηλάτης και πολίτης του κόσμου με ταξίδια στη γη του Πυρός και στην Κούβα, δραστήριο μέλος σε ομάδες δράσης και μπλόκερ καυστικός και επιδραστικός. Από την άλλη, υπερόπτης, λάτρης της πολυτέλειας και βαθύτατα ρατσιστής απέναντι στους μετανάστες, στους ομοφυλόφιλους, στους αναλφάβητους και στις γυναίκες, θεωρεί το ανθρώπινο γένος κατώτερο του. Αντιφατικός σε όλα, νοσταλγεί το πολυτονικό και τις «χαμένες πατρίδες», αλλά χρησιμοποιεί πολύ συχνά αγγλικές και γαλλικές εκφράσεις. Δηλώνει άθεος αλλά κάνει το σταυρό του στις δυσκολίες. Κρίνει τους πάντες και τα πάντα αλλά φροντίζει να εξαιρεί τον εαυτό του

Το γραφείο του, στιλάτο και πανάκριβο βρίσκεται έναν όροφο κάτω από το ρετιρέ του στην πλατεία Αριστοτέλους. Στο ίδιο κτίριο ζει και η θεία του. Ο Κλέων είναι εισοδηματίας, άρα υπεράνω χρημάτων Επιλέγει τους πελάτες του και προτιμά να σχεδιάζει project που θα αλλάξουν το πρόσωπο της πόλης, όπως αρέσκεται να πιστεύει. Τα δημοσιεύει, τα στέλνει σε διαγωνισμούς, τα καταθέτει σε διαφορές επιτροπές αλλά κανείς δεν εκτιμά αρκούντως την ιδιοφυΐα του. Καπελώνει τους συνεργάτες του και κακοπληρώνει τους υπαλλήλους του. Δουλεύει κυρίως τα βράδια ξενυχτώντας. Καπνίζει αρειμανίως και προτιμά τα πούρα. Του αρέσει να μονοπωλεί την συζήτηση και να ρητορεύει περί αισθητικής. Λατρεύει τα τσιτάτα! Εργένης λόγω εγωκεντρισμού παριστάνει τον γόη σε ό,τι κινείται γύρω του και είναι γένους θηλυκού. Ακούει πολύ ραδιόφωνο, κυρίως 9.58fm.

Κρύβει επιμελώς ότι είναι υποχόνδριος και παλεύει χρόνια να ξεπεράσει τη φοβία του για μικροαντικείμενα, όπως τα κουμπιά και τα κορδόνια. Το μεγαλύτερο του μυστικό, όμως, είναι ότι μισεί τους νέους μέχρι…θανάτου!

Η μικρή ιστορία της Μαρίας Μιλφέιγ...

Η Μαρία γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το '84. Ο μπαμπάς της ήταν ένας συντηρητικός θεολόγος, ο Γεράσιμος Κουκουβίνος και η μαμά της, μια γαλλίδα μποεμ, η Συλβί. Οι γονείς της γνωρίστηκαν στην Κρήτη στη Μονή Αρκαδίου. Χώρισαν 4 χρόνια μετά την γέννηση της Μαρίας, όταν η Συλβί που είχε εγκαταλείψει πατρίδα κι ελευθερία και είχε ασπαστεί την ορθοδοξία για χάρη του Γεράσιμου τους παράτησε και έγινε μέλος μιας αμφιλεγόμενης αδελφότητας με το όνομα "Μανδραγόρας" που ζούσαν νομαδικά ταξιδεύοντας σ΄όλο τον κόσμο. Η Μαρία μεγάλωσε σε μια μικρή κωμόπολη της Θράκης όπου ήταν διορισμένος ο μπαμπάς της στο τοπικό γυμνάσιο. Μισούσε τη μαμά της γιατί τους εγκατέλειψε και ήταν το καλό παιδί του μπαμπά, πρώτη στο σχολείο και στα θρησκευτικά της καθήκοντα.

Στα 14 έμαθε ότι ο συντηρητικός πατέρας αποπλανούσε μαθήτριες κι έφυγε από το σπίτι. Ανέβηκε στο τραίνο κι έφτασε στη Λάρισσα με διάφορους τρόπους. Το τελευταίο οτοστόπ την έβαλε σε μια ομάδα τσίρκου, όπου έμαθε διάφορα μαγικά τρυκ από τον πρώτο της εραστή, τον Ζαν, περιπλανώμενο μάγο! Αυτός τη φώναζε Μιλφέιγ γιατί είχε εμμονή με το συγκεκριμένο γλυκό και -για λίγο- με την Μαρία, επίσης. Μαζί του βρέθηκε στην Γαλλία, αλλά όταν τον έπιασε με την Σου, την θηριοδαμάστρια βρέθηκε πάλι μόνη στο δρόμο. Τότε άρχισε να ψάχνει για τη μαμά της και βρήκε την οικογένεια των παππούδων που έμεναν στη Λυών και ήταν φιλότεχνοι, συνταξιούχοι τραπεζικοί υπάλληλοι με χόμπι την φωτογραφία και τα ταξίδια. Οι δυο τους, ο Μισέλ και η Μιμή, την υιοθέτησαν και τη βοήθησαν να συνεχίσει το σχολείο και να αρχίσει τις σπουδές της στην Καλών Τεχνών του Παρισιού. Εκεί, στην Μονμάρτη, ήρθε ένα πρωί και την βρήκε η μητέρα της. Μίλησαν, αγαπήθηκαν κι έμειναν έξι μήνες μαζί, τους τελευταίους της ζωής της Συλβί που πέθανε από Λύκο.

Όταν η μαμά της πέθανε από Λύκο, η Μαρία παράτησε τη σχολή και τους παππούδες και γύρισε στην Ελλάδα! Είχε ήδη αρχίσει να έλκεται από την μικρογλυπτική και τις χειροποίητες κατασκευές όσο ζούσε με τη μητέρα της, αλλά στη Θεσσαλονίκη διαμόρφωσε το προσωπικό της στυλ. Πάντα με το ψευδώνυμο Μιλφέιγ. Νοίκιασε ένα παλιό σπίτι στην Ανω Πόλη κι έστησε εκεί το ατελιέ της. Όταν δουλεύει ακούει 958fm.

Κυκλοφορεί με ποδήλατο, περπατά πολύ και πουλά τα έργα της στο δρόμο. Έχει κοντά, κατσαρά μαλλιά, είναι μικροκαμωμένη και γοητευτική. Δακρύζει με το παραμικρό και γελά εύκολα. Ντύνεται περίεργα, με κομμάτια που αγοράζει κυρίως από την κινέζικη αγορά, αλλά έχει στυλ. Αγαπά την μποέμ ζωή, τους άστεγους, τα φρικιά και όσους βρίσκονται στο περιθώριο. Σιχαίνεται τους δήθεν. Δεν μπορεί να ξεχάσει τον υποκριτή πατέρα της και θέλει να ξεμπροστιάζει όλους όσους παριστάνουν κάτι που δεν είναι.

Όπως η μητέρα της, η Μαρία νιώθει μια ανίκητη έλξη για την μεταφυσική. Χρησιμοποιεί μια μυστική συνταγή που εκείνη της έμαθε ως πρώτη ύλη για τα γλυπτά της και αξιοποιεί τη θητεία της δίπλα στον Ζαν για να δημιουργήσει έργα που προκαλούν δυνατά συναισθήματα! Ένα πρωί, κόντεψε να πεθάνει από τα γέλια αντικρίζοντας το πρόπλασμα ενός νάνου που είχε δημιουργήσει το προηγούμενο βράδυ. Αναγκάστηκε να το σπάσει για να συνέλθει. Έκτοτε, έμαθε να ελέγχει καλύτερα τα μέσα της και να τα χρησιμοποιεί κατά βούληση…

Τρίτη 13 Οκτωβρίου 2009

Η ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΣΟΦΙΑ ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΤΟ ΚΑΤΙ ΠΑΙΖΕΙ !!!



Η συγγραφέας Σοφία Νικολαϊδου στο στούντιο του 9.58 και του "Κάτι Παίζει" μιλάει στην Ελένη Κουρτίδου και στον (παπαράτσι - καμεραμανατζη) Θανάση Γωγάδη για το πως γεννιέται ένας νέος θεατρικός - λογοτεχνικός χαρακτήρας!

Παρασκευή 9 Οκτωβρίου 2009

Η πρώτη ατάκα: Το άκουσα στο ραδιόφωνο!

Ποια είναι η Μαρία Μιλφέιγ;

Ποιος είναι ο Κλέων Σωτήρχος;

1η Άσκηση Φαντασίας!

Δώστε παρελθόν, παρόν και μέλλον στους χαρακτήρες μας! Επινοήστε το βιογραφικό τους σημείωμα! Από που έρχονται και που πάνε; Κάπου γεννήθηκαν! Από κάποιους! Κάπου πήγαν σχολείο, με κάποιους έκαναν παρέα, αγάπησαν (;) και αγαπήθηκαν (;). Τι είναι αυτό που τους διαμόρφωσε; Σε ποια κατάσταση βρίσκονται τώρα και τι ελπίζουν για το μέλλον; Ας παίξουμε με την ιστορία τους...

Πέμπτη 8 Οκτωβρίου 2009

Ο ΣΑΚΗΣ ΣΕΡΕΦΑΣ ΣΤΟ ΚΑΤΙ ΠΑΙΖΕΙ "ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ"!

katipezi-serefas.m...

Ο συγγραφέας του Μαμ και του Λιωμένου Βούτυρου μας μιλάει για το πως γράφετε ένα θεατρικό έργο και δίνει τις πολύτιμες συμβουλές του στο δύσκολο έργο σας!

Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2009

Ασκήσεις Φαντασίας!

Μη χάσετε το ένθετο "Δεν Αντέχω Άλλο! Έρχονται Συνέχεια!" την Τρίτη 6 Οκτωβρίου, 2.00-3.00μ.μ. Η συγγραφέας Σοφία Νικολαϊδου, που διδάσκει στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Δημιουργικής Γραφής της Παιδαγωγικής Σχολής Φλώρινας, κάνει ασκήσεις φαντασίας στους παρουσιαστές της εκπομπής "Κάτι Παίζει", Ελένη Κουρτίδου και Θανάση Γωγάδη και δίνει το λόγο στον ...Κλέωνα Σωτήρχο και τη Μαρία Μιλφέιγ! Πάρτε μέρος στην συν-γραφή!

Σάββατο 3 Οκτωβρίου 2009

Ο Γ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΟ ΣΤΟΥΝΤΙΟ ΤΟΥ 9.58 ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΑΤΙ ΠΑΙΖΕΙ !




Ο σκηνοθέτης Γ. Παρασκευόπουλος, που θα ανεβάσει το θεατρικό έργο που γράφουν οι ακροατές του 9.58 "Δεν αντέχω άλλο, έρχονται συνέχεια", ανακοινώνει στην εκπομπή "Κάτι Παίζει" τους χαρακτήρες που θα πρωταγωνιστήσουν στο έργο

Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2009

Ψηφίσατε τους χαρακτήρες...

Ο Κλέων Σωτήρχος, μεγαλομανής αρχιτέκτων και η Μαρία Μιλφέιγ, γλύπτρια με μαγικές ικανότητες είναι οι χαρακτήρες που εσείς ψηφίσατε για το ξεκίνημα της ιστορίας μας! Πού συναντιούνται είναι ένα θέμα ανοιχτό σε προτάσεις και συζητήσεις μέχρι τη Δευτέρα 5 Οκτωβρίου, που θα δοθεί η πρώτη σκηνική οδηγία στον αέρα της εκπομπής "Κάτι Παίζει"! "Το άκουσα στο ραδιόφωνο", άλλωστε, θα είναι και η πρώτη ατάκα του έργου!...Πάρτε μέρος!

Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2009

Οι τελευταίες προτάσεις για τους χαρακτήρες:

ANTΩNAKHΣ ΠAΠAΔOΠOYΛOΣ, METAΦOPEAΣ TPIKYKΛOY, HΣYXOΣ OIKOΓENEIAPXHΣ. KATEPINA KOYINEΛH.

ANTPEAΣ, YΠAΛΛHΛOΣ TOΣTAΔIKOY ΠOY ΦTIAXNEI ΘEMATIKA TOΣT ANAΛOΓA ME THN ΨYXOΛOΓIKH KATAΣTAΣH TOY ΠEINAΣMENOY ΠEΛATH. ΣTEΦANIA BEΛΔEMIPH.

MΠAMΠHΣ RASTAMAN. TO ΠPΩI ΣE METAΦOPIKH ETAIPIA,TO BPAΔI ΣE ΠITΣAPIA. ΠIΣTEYEI OTI ME ΠOΛY EPΓAΣIA KATI MΠOPEI NA AΛΛAΞEI...AΛΛA TON AΦHNOYN OI ΔYΣKOΛIEΣ. ΑΝΩΝΥΜΟ(?)

AΣHMINA ZAMΠOYNA, BΓAZEI BOΛTA ΣKYΛOYΣ ΠΛOYΣIΩN. ΜΟΥΣΤΑΚΑΛΟΥ.

ΜΠΑΜΠΗΣ Ο ΜΟΥΣΤΑΚΛΗΣ. ΦΟΡΑΕΙ ΜΑΓΙΚΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ (ΜΥΤΕΡΑ) ΠΟΥ ΜΕΤΑ-ΜΟΡΦΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΠΟΛΗ(ΠΡΟΣ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ)ΟΠΟΥ ΣΤΑΘΕΙ ΚΙΟΠΟΥ ΔΙΑΒΕΙ. ΙΩΑΝΝΑ.

XAPAΛAMΠOΣ MAXAIPAΣ, XEIPOYPΓOΣ OYPOΛOΓOΣ ΣE ΔHMOΣIO NOΣOKΟΜΕΙΟ. ΠOPΩMENOΣ ME TIΣ ΠPOΣTATEKTOMEΣ. ΓYNAIKAΣ, EΞYΠNOΣ, XIOYMOPIΣTAΣ. NANA MANOY.

KAΛH ΠOΛITH, ΣYMBAΣIOYXOΣ OΔOKAΘAPIΣTPIA. EPΓAZETAI ΣTH BPAΔINH BAPΔIA KAI ΣKITΣAPEI ΣTIΓMIOTYΠA THΣ ΠOΛHΣ ΣTO MΠΛOKAKI THΣ. KAΛΛIA.

ΠAIΔI ΠΟΥ MAZEYEI BOTΣAΛA, ΠETAEI ATAKEΣ,ΦIΛOΣOΦEI TH ZΩH-ΛEITOYPΓEI KAI ΩΣ AΦHΓHTHΣ THΣ IΣTOPIAΣ MAΣ –ΔEKANIKI.

MΠETY, NEAPH AΣTYNOMIKOΣ ΠOY ONEIPEYETAI NA AΛΛAΞEI TON KOΣMO. ΔEKANIKI.

KA ANNA, ΣYNTAΞIOYXOΣ ME APXH ANOIAΣ. ΔEKANIKI.

ΠABΛOΦ, TPEΛΛOΣ,ΠOY ZEI ΣTO ΔPOMO,KATAΛABAINEI ΠOΛΛA,ΣYXNA ΞEΓEΛA K ΠEPNIETAI ΓIA ΓNΩΣTIKOΣ. ΔEKANIKI.

APHΣ, ΠΛANOΔIOΣ MOYΣIKOΣ-KATAΣKOΠOΣ. ΔEKANIKI.