Η Video-Art προβολή!

Οι προτάσεις μέχρι στιγμής:

- H Mανίνα τρέχει σε δρόμους χαραγμένους στο κατακάθι του καφέ, μέσα σ’ ένα φλιτζάνι. Φτάνει σ’ ένα ποτήρι νερό, που έχει μέσα το Θερμαϊκό. Συναντά τους υπόλοιπους χαρακτήρες, οι οποίοι παίζουν κουτσό στην παραλία, στη Λ. Νίκης. Ο Άρης παίζει στο ακορντεόν παιδικά τραγουδάκια. H Nίνα χορεύει με τον Κλέωνα σ’ ένα χαλί, όπου είναι τυπωμένη η «Σονάτα του Σεληνόφωτος», του Ρίτσου. H Mαρία, μαζί με τον Κλέωνα, μοιράζουν χρωματιστά παλτά στους μαυροντυμένους θεσσαλονικείς. Φυσάει Βαρδάρης, σφυρίζει πολύ δυνατά, ξεριζώνει το μπετόν, τ’ αγάλματα και τα κτίρια ίπτανται και φεύγουν μακριά. Η πόλη επαναστάτησε.

- Οι γυναίκες περπατούν στην πόλη ανυποψίαστες. Σκηνές δρόμου, σκηνές σε καφέ, μπαρ και ρεστοράν. Ακούγονται σκόρπιες λέξεις τους που σχηματίζουν ατάκες από sms ακροατών και τη φράση-τίτλο «Δεν Αντέχω Άλλο! Έρχονται Συνέχεια…»

- Οι γυναίκες κάνουν μάθημα χορού. Αρχίζουν ν’ αυτοσχεδιάζουν με τα βλέμματα και τα σώματα, διονυσιάζονται και αφήνονται σε παραλήρημα. Βουτούν στο Θερμαϊκό.

- Οι γυναίκες, ντυμένες στα αραχνοΰφαντα χορεύουν στην κορυφή του Λευκού Πύργου για να διώξουν το κακό.

- Οι γυναίκες βλέπουν στο φλιτζάνι πως ερωτεύονται παράφορα τον Κλέωνα και μαλλιοτραβιούνται για χάρη του στην Αριστοτέλους, Φτύνουν τον κόρφο τους να μη συμβεί.

- Η Νίνα δεμένη στην κορυφή του Πύργου του ΟΤΕ, στη ΔΕΘ, η ίδια πνιγμένη στο σιντριβάνι δίπλα στο Λευκό Πύργο (όταν είχε πολύχρωμα φώτα) και η Μανίνα-παιδί πετάει χαρταετό από την κορυφή του Λευκού Πύργου!

- H Mαρία τοποθετεί τα τυφλά αγάλματα μπροστά από κακόγουστα κτίρια.

- Oι τρεις γυναίκες, όπως πραγματικά είναι κι όχι όπως παρουσιάστηκαν στο έργο. H Mαρία, φουρνάρισσα σε σκοτεινό φούρνο, φτιάχνει ανθρωπόμορφα κουλουράκια, η Μανίνα άστεγη, ναρκομανής πνιγμένη στις παραισθήσεις και η Nίνα στη φυλακή για τους φόνους των τριών συζύγων της.

- Δυο αντρικά χέρια πιάνουν τη πεντάχρονη Μαρία. Η σκηνή επαναλαμβάνεται με τη Μανίνα και τη Νίνα. Mπορεί ο Κλέων να είναι πατέρας τους από διαφορετικούς γάμους;

- Κτίρια της πόλης, με τα πρόσωπα των γυναικών να αντικαθιστούν τα παράθυρα.

- Εφιάλτες του Κλέωνα, που θα επιλέξει ο σκηνοθέτης.

- Οι οθόνες ανοίγουν σαν παράθυρα, μπαίνει φως, ακούγονται φωνές παιδιών.

- O Kλέων, ντυμένος στα λευκά, κάθεται σ’ ένα παγκάκι της Αριστοτέλους και συνομιλεί με έναν άλλο «Θεό», τον Αναστάση.

- H λίμνη Κορώνεια σε διπλοτυπία με πρόσωπα κοριτσιών. H λίμνη στεγνή, πρόσωπα γυναικών. Φωτιά, πρόσωπα γριών. Πόλη πνιγμένη από ψηλά κτίρια, α-πρόσωπη.